طراحي اقليمي، رويكردي از طراحي است كه تلاش مي كند با استفاده و بهره گيري هرچه بيش‌تر از انرژي‌هاي تجديد پذير موجود در طبيعت، تا حد امكان شرايط محيطي مناسبي در فضاهاي زيستي مورد استفاده انسان ايجاد نمايد. این طرح تحقیقاتی به‌منظور تدوين راهنما يا توصيه‌نامه طراحي اقليمي براي شهرهای مختلف استان‌های گیلان و مازندران و ساير نقاط معتدل و مرطوب كشور در مركز تحقيقات ساختمان و مسكن انجام و تحت عنوان پهنه‌بندي و راهنماي طراحي اقليمي- اقلیم معتدل و مرطوب (استان‌های گیلان و مازندران) به‌صورت گزارش تحقیقاتی شماره 521 در سال 1388 به‌چاپ رسیده است. هدف از ارائه این راهنما، كمك به‌ايجاد هويت محلي برای معماري مسكن منطقه مورد مطالعه، ايجاد فضاهاي سالم‌تر برای ساکنین ساختمان‌های واقع در این منطقه و بهينه سازي مصرف سوخت است. توصیه‌های ارائه شده در این مطالعات شامل نحوه انتخاب سايت و محوطه سازي، سازماندهي پلان و فرم كالبدي ساختمان، بافت مجموعه‌هاي ساختماني، جهت استقرار ساختمان، جهت معابر و خيابان‌ها، اندازه و موقعيت پنجره‌ها، اندازه سايبان‌ها، نحوه ارتباط ساختمان با زمين، نوع مصالح ساختماني و رنگ سطوح خارجي می‌شود.
شرايط آب و هوايي
اعتدال دمای هوا، بالا بودن رطوبت و بارندگی فراوان از مهم‌ترین ویژگی‌های آب و هوائی این منطقه است. در ایستگاه‌های مورد بررسی، متوسط حداكثر دمای هوا در گرمترين ماه سال (اوت) بین 36.6 تا 25.8 و متوسط حداقل دما درسردترين ماه سال (ژانويه) بين 4.5 تا 6.8- درجه سلسيوس بوده است. نكته قابل توجه اين است كه در اکثر قریب به‌اتفاق این نقاط، متوسط حداقل دمای هوا در سردترین ماه سال بالای صفر بوده است. حداقل رطوبت نسبي هوا در فصل تابستان، در تمام ايستگاه‌هاي مورد بررسی، بالاتر از 40 درصد و در ایستگاه‌های نزدیک به دریای خزر حدود 65 تا 90 درصد بوده و حداکثر رطوبت 01نسبی در کلیه ماه‌هاي سال بالا و در اکثر ایستگاه‌های مورد بررسی بین 75 تا 95 درصد است. در این منطقه، در كليه ماه‌هاي سال بارندگي صورت گرفته و کل مقدار بارندگی سالانه اکثر ایستگاه‌ها بیش از 500 میلی‌متر است. در ماه‌های فصل زمستان درصد ساعات آفتابی بین 25 تا 55 درصد و در فصل تابستان این درصد به‌حدود 45 تا 65 درصد می‌رسد.
شهرهای مهم از نظر نیاز به‌مسکن
براساس نتايج بررسي‌هاي انجام شده در مورد جغرافیای انسانی استان‌های گیلان و مازندران که به‌طور عمده بر پایه آمارهای جمعیتی و شهری سال 1382 صورت گرفته است، ترتیب اولویت 20 شهر مهم هریک از اين دو استان از نظر نیاز به‌مسکن شهری به‌شرح زیر است:
استان گیلان: رشت، بندر انزلی، رودسر، لاهیجان، لنگرود، لوشان، منجیل، صومعه‌سرا ، فومن، رودبار، تالش، آستانه اشرفیه، رستم آباد، کلاچای، آستارا، لشت نشاء، کوچصفهان، خمام، چابکسر و رضوانشهر
استان مازندران: ساری، بابل، آمل، قائم شهر، بهشهر، تنکابن، چالوس، بابلسر، نوشهر، رامسر، نکا، امیرکلا، گلوگاه، جویبار، نور، کلاردشت، محمودآباد، سورک، رستمکلا و خرم آباد تنکابن
ويژگي‌هاي اقليمي مسكن بومي
ویژگی‌های معماری بومی استان‌های گیلان و مازندران، از طریق بررسی بافت مسکونی 14 شهر این دو استان تعیین شده است. مهم‌ترین ویژگی‌های اقلیمی مسکن بومی استان‌های گیلان و مازندران و به‌طور کلی مناطق معتدل و مرطوب شمال کشور به‌شرح زیر است.
- معمولاً ساختمان بر روی سکویا فضای کنترل نشده‌ای که 50 تا 100 سانتی‌متر بالا تر از سطح زمین است و با ایجاد پنجره یا روزنه‌هایی در دیوارهای این فضا، امکان تهویه طبیعی هوای داخلی آن فراهم شده، قرار گرفته است.
- پنجره‌ها بزرگ و معمولاً قابی چوبی دارند و امکان باز شدن تمامی دهانه آنها فراهم گردیده است.
- سایبان جزء کاملاً مشخص و بسیار مهمی از جدار خارجی ساختمان است که پنجره‌ها و در مواردی دیوارهای خارجی را در برابر باران و تابش آفتاب محافظت می‌کند.
- بام ساختمان شیب دار و اکثراً دارای شیبی تند است و بسته به‌نیاز و خصوصیات طرح ساختمان در یک یا چند طرف از دیوار جلو آمده و آنرا در برابر بارندگی محافظت می‌کند.
- ایوان که در واقع فضایی نیمه بسته نیمه باز و سرپوشیده است در اکثر ماه‌های سال و حتی در زمان بارندگی برای انجام فعالیت‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- جبهه اصلی نورگیری اکثر اتاق‌ها و ایوان‌ها سمت جنوب است. حیاط اصلی ساختمان نیز در سمت جنوب قرار دارد.
- پلان خانه‌های سنتی کوچک، خطی یا «L» شکل است. اما پلان ساختمان‌های بزرگ‌تر ترکیبی از این دو الگو است یا الگوی «U» شکل نیز دارد.
راهنمای طراحی اقلیمی
برای طراحی فضاهای آزاد، سه مورد زیر به‌عنوان اهداف عمده طراحی اقلیمی تعیین شده است.
1)- جلوگیری از تاثیر بادهای سرد زمستانی
2)- ایجاد سایه و جریان هوا در مواقع گرم
3)- هدایت تابش آفتاب به‌فضاهای آزاد در مواقع سرد
براي جلوگيري از تاثير بادهاي سرد زمستاني، مي‌توان از بادشكن‌های مختلف استفاده كرد، يا آنكه جهت معابر و خيابان‌ها را در حوزه بي‌اثر يا نيمه‌موثر بادهاي سرد قرار داد. استقرار معابر، خيابان‌ها و به‌طور كلي فضاهاي شهري يا فضاهاي آزاد در جهت دريافت حداقل انرژي خورشيدي در مواقع گرم و استفاده از سايه ايجاد شده توسط انواع سايبان‌ها يا فضاهاي سبز مي‌تواند سايه موردنياز در اين فضاها را تامين نمايد و هم‌چنين استقرار خيابان‌ها، معابر و فضاهاي آزاد در محدوده موثر بادهاي مطلوب مي‌تواند اين فضاها را در معرض جريان‌هاي مطلوب قرار دهد.
از نظر طراحی ساختمان، برای تمام نقاط واقع در این منطقه، فرم کالبدی کشیده شده در طول محور شمالی جنوبی پیشنهاد شده است، اما از نظر طرح فضایی یا فاصله گذاری بین ساختمان‌ها و انتخاب مصالح ساختمانی یا خصوصیات بازشوها، نقاط مختلف منطقه به 2 گروه تقسیم شده که جزئیات آن در این جدول قابل مشاهده است.
مهم‌ترین روش‌هایی كه در تعیین شكل كلی ساختمان‌های مسكونی در نقاط مختلف منطقه مورد مطالعه تاثیر دارد به‌ترتیب زیر است.
- استفاده از پلان‌های کشیده با مقاطع باریک (گسترش پلان در جهت محور شرقی غربی)
- پیش‌بینی فضاهای خارجی قابل استفاده برای فعالیت‌های مختلف: ایوان، راهرو و تراس
- استفاده از جلو آمدگی بام، ایوان سرپوشیده، بالكن یا سایبان برای ایجاد سایه كامل بر سطح خارجی پنجره‌های شیشه‌ای، بازشوها و دیوارهای رو به‌آفتاب
روش‌های عمده دیگری که به‌فرم کالبدی و جزئیات ساختمان مربوط می‌شود و 2 تا 3 هدف عمده طراحی اقلیمی را تحقق می‌بخشند عبارت است از:
- استقرار ساختمان‌های بهم پیوسته در بخش‌های میانی شیب‌های رو به‌جنوب
- استفاده از بام‌های شیبدار
- استفاده از عایق‌های حرارتی در دیوارها و بام
- استفاده از انواع مختلف پرده و شبكه‌های متحرك (عایق) در پشت پنجره‌ها
با توجه به‌نتایج بررسی‌های انجام شده، مواردی كه لازم است در طراحی اقلیمی مسكن و محیط‌های مسكونی در این استان‌ها و به‌طور كلی در مناطق معتدل و مرطوب كشور رعایت شود به‌شرح زیر است.
انتخاب سایت
مناسب‌ترین محل برای احداث واحدهای مسكونی در زمین‌های شیبدار، بخش‌های میانی شیب‌های رو به‌جنوب است. در نقاط باد خیز، توصیه می‌شود قسمت فوقانی تپه‌ها برای احداث ساختمان انتخاب نشود و مجموعه‌های ساختمانی در جهت وزش بادهای مطلوب مستقر شوند. هم‌چنین توصیه می‌شود، در صورت امكان، شیب‌های رو به‌شرق یا غرب برای احداث مجموعه‌های ساختمانی در نظر گرفته نشود. چون ایجاد کوران در فضاهای داخلی به‌وزش باد در اطراف ساختمان بستگی دارد، پیشنهاد می‌شود در مناطق شهری واقع در این اقلیم در مقابل وزش بادهای مطلوب مانع ایجاد نشود. به‌منظور تامین حداكثر اشراف به‌هوای مناسب، بهتر است زمين‌هاي بزرگ انتخاب شود. در سایت‌های بکر و سبز، ضروری است که تعرض یا دخل و تصرف در وضعيت طبيعي سایت، به 12 متری پیرامون ساختمان‌ها، 3 متری پیاده روها، حیاط‌ها و محوطه پارکینگ‌ها و هم‌چنین به 4.5 متری حاشیه راه‌های دسترسی محدود شود.
محوطه سازی
در محوطه سازی، لازم است سطوح نفوذ ناپذیر سایت کاهش و پوشش گیاهی افزایش یابد. کاهش سطوح نفوذ ناپذبر از طریق به‌حداقل رساندن سطح اشغال ساختمان، استفاده از مصالح نفوذ پذیر در کف‌سازی محوطه اعم از پیاده‌روها، پارکینگ‌ها و حتی خیابان‌هائی که مورد استفاده خودروهای سنگین قرار نمی‌گیرند و کاهش سطح پیاده‌روها و راه‌های دسترسی امکان پذیر است. ذخیره سازی آب باران جهت استفاده مجدد و پیش‌بینی سطوح آبگیر نیز باید مورد توجه قرار گیرد. به‌منظور افزایش میزان نفوذ پذیری سطح پارکینگ‌ها و پیاده‌روها می‌توان این سطوح را با بلوک‌های سیمانی متخلخل یا آجرهای مخصوص پوشاند. پیش‌بینی لایه‌ای مخلوط از سنگ و ماسه ریز در زیر بلوک‌های کف محوطه، میزان جذب آب در خاک را افزایش می‌دهد. در طراحی سایت باید به‌موارد زیر توجه داشت:
- در جانمایی عناصر مجموعه، باید به‌جهت وزش بادهای غالب توجه شود.
- در نقاط سرد منطقه، لازم است در جبهه‌های رو به‌بادهای سرد، درختان همیشه سبز كاشته شود. بخشی از فضاهای كم اهمیت مثل انبار و پارکینگ کاملاً محصور نیز می‌تواند به‌عنوان بادشكن در مقابل عمده‌ترین بادهای زمستانی قرار داده شود.
- عناصر محوطه باید به‌نحوی طراحی و جانمائی شود که مانعی در برابر وزش بادهای مفید جهت ایجاد کوران پدید نیاورند.
- در جانمایی عناصر مختلف مجموعه در سایت، باید توجه داشت كه این عناصر در جبهه جنوبی ساختمان و در محدوده 30 درجه این جبهه واقع نشود.
- در بخش‌های آفتاب‌گیر محوطه، لازم است فضاهایی را برای استفاده ساكنان خانه در نظر گرفت. این فضای باید در مقابل بارندگی و بادهای سرد زمستانی محافظت شود
- در بخش‌های جنوبی محوطه ساختمان لازم است از درختان خزان پذیر استفاده كرد تا در زمستان امكان نفوذ آفتاب به‌‌داخل فضاها وجود داشته باشد.
بافت مجموعه های ساختمانی
برای این منطقه و به‌طور كلی نقاط مرطوب كشور، بافت‌های ساختمانی باز و گسترده مناسب‌تر است و پیش‌بینی فاصله بین ساختمان‌های هم‌جوار نیز ضرورت دارد. در جانمائی ساختمان‌ها در سایت، بهترین نتیجه زمانی عاید خواهد شد که در جبهه مقدم باد ابتدا ساختمان‌های تک واحدی کوتاه، سپس ساختمان‌هایی با ارتفاع متفاوت مثل آپارتمان‌های دو واحدی و در انتها یعنی در ردیف آخر ساختمان‌های طولانی‌تر و بلندتر قرار داده شود.
جهت استقرار ساختمان
جهت استقرار ساختمان باید با توجه به‌تاثیر دو عنصر اقلیمی وزش باد و تابش آفتاب تعیین شود. از نظر كاهش تاثیر خنك كنندگی بادهای سرد، جهتی مناسب‌تر است كه زاویه كوچك‌تری بین نمای اصلی ساختمان و جهت وزش بادهای سرد زمستانی ایجاد نماید (در حوزه بی اثر باد واقع شود). از نظر تاثیر بادهای مطلوب و فراهم ساختن امکان ایجاد کوران در فضاهای داخلی، جهتی مناسب است که اینگونه بادها را در حوزه موثر خود قرار دهد. از نظر كسب انرژی خورشیدی، در اكثر نقاط منطقه مورد مطالعه، جهت‌های متمایل به‌جنوب‌شرقی مناسب‌ترین و جهت‌هاي متمايل به‌غرب نا مناسب‌ترين جهت استقرار ساختمان محسوب می‌شود.
جهت معابر و خیابان‌ها
از نظر بهره گیری از بادهای مطلوب، مناسب‌ترین جهت برای معابر اصلی، جهتی است که نسبت به‌باد غالب مایل باشد (حدود 30 تا 60 درجه زاویه داشته باشد). زاویه 30 تا 45 درجه نسبت به‌جهت وزش باد بهترین شرایط ممکن برای خیابان و ساختمان حاشیه آنرا ایجاد می‌کند. از نظر کاهش تاثیر بادهای سرد در خیابان، جهتی مناسب‌تر است که با جهت وزش بادهای سرد زمستانی زاویه‌ای بیش از 60 درجه ایجاد نماید، یعنی در محدوده بی‌اثر باد واقع شود. از نظر دریافت آفتاب، جهت 15 درجه غربی (امتداد خیابان 15 درجه از جنوب به‌سمت غرب چرخیده باشد) مناسب‌ترین امتداد برای خیابان و جهت‌های شمالی‌جنوبی و 30 درجه غربی به‌ترتیب در اولویت‌های دوم وسوم قرار دارد. از نظر ایجاد سایه بیشتر در سطح خیابان در مواقع گرم سال، جهت شمالی جنوبی مناسب‌ترین جهت است و جهت های 15 درجه شرقی و 15 درجه غربی در اولویت‌های بعدی قرار می‌گیرد.
فرم كالبدی ساختمان
برای مناطق مرطوب، فرم‌های باز و گسترده با ایوان‌هایی عریض و بامی شیبدار مناسب است. ساختمان‌های ویلایی یا تک واحدی، مناسب‌ترین تیپ ساختمان برای این مناطق است. ساختمان‌های ردیفی دو طبقه، که از طریق دیوارهاي جانبی به‌هم چسبیده‌اند و مورد استفاده یک خانوار قرار دارد، با توجه به‌اینکه پلکان مرکزی آنها می‌تواند به‌عنوان دودکش مرکزی عمل کرده و قادر است کل فضای مسکونی را به‌یک فضای یکپارچه تبدیل نماید، از نظر طراحی اقلیمی، پس از ساختمان‌های ویلایی مناسب‌ترین تیپ ساختمان برای مناطق مرطوب محسوب می‌شود.
عناصر اصلی ساختمان و سازماندهی پلان
از نظر طراحی اقلیمی، پیش‌بینی سه نوع فضای مختلف برای واحدهای مسکونی این منطقه ضروری است: فضای داخلی، فضای آزاد یا حیاط و فضای نیمه‌محصور کنترل شده یا ایوان. در صورتی‌که سرمایش ساختمان به‌وسیله سیستم‌های مکانیکی انجام شود، پلان ساختمان باید فشرده و متراکم باشد. اما در صورتی‌که برای سرمایش ساختمان در حد ممکن، ایجاد کوران در فضاهای داخلی نیز مورد استفاده قرار گیرد، باید پلان آن باز و گسترده، فضاهای داخلی آن یکپارچه و مرتبط با یکدیگر و پنجره‌های آن بزرگ و قابل باز شدن باشد. کارآمد‌ترین طرحی که در مورد ترکیب استفاده از جریان هوا در ایجاد کوران در فضاهای داخلی و محافظت این فضاها در برابر بادهای توام با باران وجود دارد، سرسرای بادگیر است. سرسرای بادگیر، راهروی میانی سرپوشیده‌ای به‌عرض حدود 2 تا 3 متر است که در سرتاسر پلان امتداد دارد. چنین معبری می‌تواند حتی در مواقعی‌که سرعت باد کم است، یا در مواقع وزش بادهای توام با باران، جریان هوای نسبتاً مناسبی را در طول مسیر خود ایجاد نماید. چنین سرسرایی می‌تواند به‌شبکه‌های بازشویی مجهز شود که در صورت بسته شدن، مانع از نفوذ باران به‌محیط داخلی شده اما امکان جريان يافتن هوا در این محیط را فراهم سازند.
نحوه ارتباط ساختمان با زمین
در كلیه نقاط منطقه به‌استثناء نقاط مرتفع و دور از دریا، لازم است کف ساختمان از سطح زمین جدا شود. این جدا سازی می‌تواند با قرار دادن ساختمان بر روی گربه‌روهایی که کف ساختمان را حدود یک متر بالاتر از زمین طبیعی قرار می‌دهد یا با قرار گرفتن ساختمان بر روی پیلوتی انجام شود. در صورتی‌که ساختمان دارای گربه‌رو باشد، لازم است برای تهویه فضای آن پیش‌بینی‌های لازم بعمل آید.
اندازه و موقعیت پنجره
برای نقاط مختلف منطقه مورد مطالعه پنجره‌هایی به‌مساحت 15 تا 40 درصد مساحت نمای مربوط پیشنهاد شده است. اما در صورتی‌که پنجره‌های ساختمان درزبندی شده باشد و در مواقع گرم در سایه کامل قرار گیرد، اندازه آنها می‌تواند آزادانه اختیار شود. مهم‌ترین نکته در مورد انتخاب نوع پنجره برای مناطق مرطوب این‌است که پنجره‌ای انتخاب شود که تمام دهانه آن قابل باز شدن باشد.
مصالح ساختمانی جدارهای خارجی
براساس موارد پیشنهاد شده در مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان ایران، در شهرهای بزرگ منطقه مورد مطالعه برای تامین حداقل مقاومت حرارتی جدارهای غیر نورگذر، نوع و ضخامت لایه عایق ضروی برای چند ساختار مناسب در این منطقه به‌شرح زیر است.
- دیوار یکپارچه با بلوک سیمانی و نمای اندود ماسه سیمان: 7 سانتی‌متر پلي‌استايرن منبسط شده
- دیوار دوجداره متشکل از دیوار آجری و بلوک سیمانی: 6 سانتی‌متر عایق پلي‌استايرن منبسط شده
- دیوار دوجداره متشکل از دیوار آجری و بلوک سیمانی با لایه هوا: 5 سانتی‌متر عایق پلي‌استايرن منبسط شده
- بام شیبدار بتنی و پوشش آردواز: 8.5 سانتی‌متر عایق پلی‌استایرن منبسط اکسترد شده یا 14 سانتی‌متر عایق پلی‌استایرن معمولی
- کف در تماس با فضای کنترل نشده: 4 سانتی‌متر عایق پلی‌مری
پهنه بندی اقلیمی استان‌های گیلان و مازندران
استان‌های گیلان و مازندران و به‌طور کلی نوار سواحل جنوبی دریای خزر، از نظر شرایط اقلیمی موثر در طراحی ساختمان‌های مسکونی سازگار با شرایط آب و هوائی محلی، شرایط نسبتآً مشابهی دارند. در تمام نقاط واقع در این نوار ساحلی، تامین جریان هوا در فضاهای داخلی و رطوبت زدائی این فضاها در اکثر مواقع سال حائز اهمیت فراوان است. کلیه نقاط منطقه مورد مطالعه از نظر ترتیب اولویت اولین و دومین هدف عمده طراحی اقلیمی شرایط یکسانی دارند. در تمام این نقاط، کاهش اتلاف حرارت ساختمان اولین و کاهش تاثیر باد در اتلاف حرارت ساختمان دومین هدف عمده طراحی اقلیمی محسوب می‌شود. اما شهرهای مختلف استان‌های گیلان و مازندران از نظر اولویت ایجاد کوران در فضاهای داخلی یا کنترل نفوذ آفتاب به‌این فضاها در مواقع مختلف سال به دو گروه و دو زیر گروه تفسیم می شود.
گروه اول: در این گروه که بیشتر نقاط پست ساحلی و نزدیک به‌دریا را تحت پوشش قرار می‌دهد، فراهم ساختن امکاناتی جهت ایجاد کوران در فضاهای داخلی مهم‌تر از محافظت ساختمان در برابر تابش آفتاب در مواقع گرم و بهره‌گیری از انرژی خورشیدی در مواقع سرد سال است. در این گروه محافظت ساختمان در برابر باران، ایجاد ارتباط بین فضاهای داخلی و فضاهای سرپوشیده خارجی و جلوگیری از افزایش رطوبت هوا نیز از اهداف عمده طراحی اقلیمی محسوب می‌شود.
گروه 1-1: آستارا، خشکه داران تنکابن، رامسر، تالارسر، خرم آباد تنکابن، بندرانزلی، بابلسر، قراخیل قائم شهر، قائم‌شهر، بایه‌کلا، دشت‌ناز، طاهرآباد، نوشهر، پیلمبرا–نهالستان، آمل- بررسی برنج، محمودآباد، رضوانشهر، چالوس، چابکسر، تالارسر، عباس‌آباد تنکابن، جویبار، آمل، تالش
گروه 1-2: رشت، پاسی خان، بی بالان، فومن، پرند، لاهیجان، بابل، چمستان نور، تیرتاش، نور، امیرکلا، کلاچای، رودسر، لنگرود، صومعه‌سرا، لشت‌نشاء، خمام، کوچصفهان آستانه‌اشرفیه، نکا، بهشهر، گلوگاه
گروه دوم: در این گروه که بیشتر نقاط مرتفع و دور از دریای استان‌های گیلان و مازندران را تحت پوشش قرارمی‌دهد بهره‌گیری از انرژی خورشیدی در سومین اولویت از اهداف طراحی اقلیمی، و ایجاد کوران در فضاهای داخلی و محافظت ساختمان در برابر تابش آفتاب در اولویت‌های بعدی قرار دارد.
گروه 2-1: کره سنگ، شیرگاه، قرآن تالار، سرکت تجن، افراچال، کلاردشت
گروه 2-2: محمودآباد ساری، رودبار گیلان، زردگل سرخ آباد، رینه لاریجان، منجیل،
محدوده جغرافیایی این گروه‌ها و زیر گروه‌ها در نقشه پهنه‌بندی اقلیمی استان‌های گیلان و مازندران نشان داده شده است که می‌توان با مراجعه به‌گزارش مربوط و استفاده از آن توصیه‌ها و پیشنهادهای ارائه شده برای گروه‌های مختلف اقلیمی را برای تمام نقاط واقع در این محدوده‌ها مورد استفاده قرار داد.
یادآوری مهم
یکی از اهداف عمده طراحی در این منطقه اقلیمی ایجاد کوران در فضاهای داخلی است. اما تحقق این هدف اقلیمی مستلزم وزش باد با سرعت مناسب در محیط اطراف ساختمان و مناسب بودن طرح ساختمان از نظر ایجاد کوران در فضاهای داخلی است. چنانچه در منطقه‌ای باد با سرعت مناسب وزش نداشته باشد یا عناصر موجود در اطراف ساختمان امکان بهره‌گیری از باد در ایجاد کوران در فضاهای داخلی را فراهم نسازند، براي تامین شرایط حرارتی مناسب در فضاهای داخلی، استفاده از سیستم‌های مکانیکی خنک کننده ضروري خواهد بود. در چنین حالتی، لازم است برای بالا بردن راندمان سیستم‌های مورد استفاده در سرمایش ساختمان، ضریب تبادل حرارت در جدارهای خارجی به‌حداقل ممکن کاهش یابد و چنین امری میسر نیست مگر با عایقکاری حرارتی این جدارها. لذا با توجه به‌اینکه شرایط وزش باد در نقاط مختلف منطقه مور مطالعه کاملاً متفاوت است و از آن گذشته نمی‌توان از سازگار بودن عناصر موجود در اطراف ساختمان جهت بهره‌گیری از وزش باد در ایجاد کوران در فضاهای داخلی اطمينان داشت، پیشنهاد می‌شود از عایقکاری حرارتی جدارهای خارجی ساختمان در این منطقه چشم‌پوشی نشود. به‌منظور بالا بردن راندمان سیستم‌های مکانیگی مورد استفاده در سرمایش ساختمان و برای بهره‌گیری بیشتر از ایجاد کوران در فضاهای داخلی، بهتر است لایه عایق حرارتی در سمت داخلی جداره خارجی نصب شود. در صورت استفاده از چنین جزئیاتی، حتی زمانی که باد وزش ندارد، و هم‌چنین در شب‌ها که جریان هوا آرام است، با استفاده از یک فن ساده می‌توان هوای خنک بیرون را جایگزین هوای گرم داخلی کرد و به‌سرعت شرایط مناسبی را در فضاهای داخلی ایجاد نمود. نصب لایه عایق حرارتی در سطح داخلی دیوارهای خارجی از نفوذ حرارتی که به‌هر صورت در فضای داخلی ایجاد شده است در سطوح داخلی جلوگیری خواهد کرد و با استفاده از کوران، تهویه طبیعی یا تهویه مکانیکی، هوای گرم داخلی بدون داشتن تاثیري منفی در سطوح داخلی، از فضای داخلی خارج شده و جای خود را به‌هوای خنک خارجی خواهد داد. در صورت نصب لایه عایق حرارتی در سطح داخلی دیوارهای خارجی، لازم است با استفاده از تمهیداتی از ایجاد میعان در این سطوح جلوگیری شده یا برای هدایت آب حاصل از این میعان چاره اندیشی شود.
