ايـن پـهنه اقـليمي بـا 5 زير گروه و 31 ايستگاه هواشناسي دشت‌هاي كم ارتـفاع جـنوب كـشور را در بـر مي‌گيرد و به‌صورت نواري كم عرض از غرب تا جـنوب و جـنوب شرقي كشور امتداد يافته است. علی‌رغم گستردگی این پهنه اقلیمی تنوع عرض جغرافيايي و ارتفاع ايستگاه‌های هواشناسي واقع در آن ریاد نیست. در ايـن اقـليم، دو عامل مهم اقليمي، يعني ارتفاع و عرض جغرافيايي هـر دو در جهت شدت بخشيدن شرايط گرم بر هم منطبق شده‌اند، يعني نقاط واقع در ايـن اقـليم ارتفاع كم و عرض جغرافيايي پاييني دارد و به‌همين دليل در اين پهنه اقليمي گرم‌ترين شرايط آب و هوايی كشور پديد آمده است. دزفـول، مـاهشهر، داراب، اهواز و آبادان از جـمله شـهرهايي هـستند كـه در ايـن پهنه اقليمي قرار دارند. در این گروه شرايط آب و هوايي در زمستان خنك يا معتدل و در تابستان خيلي گرم خشك، شديداً گرم و خشك يا شديداً گرم و نيمه مرطوب است. در ايـنجا به‌طوركـلي يـا به‌گرمايش مكانيكي نيازي نيست يا اگر هست مـيزان آن بسيار كم است. اما در بخش عمده‌اي از سال به‌سرمايش مكانيكي آن‌هم بـا اسـتفاده از كـولر گازي يا سيستم تهويه مطبوع نياز است. در اين گروه اقـليمی بـرخلاف گـروه‌هاي اقـليمي‌نـخست، مشكل عمده، خنك كردن فضاهاي داخلي ساختمان در فصل گرم است. در فصل زمستان با استفاده از انرژی خورشیدی یا با استفاده از وسایل حرارتی بسیار ساده می‌توان این فضا ها را در حد آسایش گرم نگهداشت. خـشك و بياباني بودن محيط و وجود بادهاي غبارآلود يكي ديگر از مشكلات اين اقليم است. ترتیب اولویت اهداف عمده طراحي اقليمي در اين گروه به‌شرح ریر است:
1- محافظت ساختمان دربرابر هواي گرم خارج
2- محافظ ساختمان در برابر تابش آفتاب
3- بهره‌گيري از نوسان روزانه دماي هوا
4- بهره‌گيري از انرژي خورشيدي در گرمايش ساختمان
برای اطلاع از سایر اهداف طراحی در این گروه به‌جدول حاشیه نقشه پهنه‌بندی مراجعه کنید.
